تقسیم دوباره خراسان رضوی ضرورت اجرای عدالت و توسعه متوازن شمال شرق ایران

این روزها دوباره بحث ایجاد استان های جدید در کشور مطرح شده است. تاسیس استان های تهران غربی و تهران شرقی و نیز استان کرمان جنوبی ظاهرا در مرحله مطالعاتی است اما معلوم نیست چرا دولتمردان چرا به فکر یکی از بزرگترین و پرشهرستان ترین استان های کشور، یعنی استان خراسان رضوی نیست که بی عدالتی در توزیع امکانات و محرومیت در مناطق دور از مشهد در این استان به شدت احساس می شود.

استان خراسان رضوی با نزدیک به شش و نیم میلیون نفر جمعیت و 34 شهرستان، دومین استان پر جمعیت ایران بعد از تهران، چهارمین استان پهناور ایران پس از کرمان،  سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی و دومین استان پر شهرستان ایران پس از استان فارس است.

مجموع این آمارهای بالای جمعیتی، شهرستانی و مساحتی باعث شده مدیران استانی توان توجه کافی به همه مناطق و توزیع عادلانه بودجه و امکانات توسعه ای بین همه شهرها و روستاهای این استان را نداشته باشند. به طوری که امروز مشاهده می کنیم بیش از 90 درصد امکانات و سرمایه گذاری های صنعتی و خدماتی و رفاهی استان به کلانشهر مشهد و چند شهر اقماری اطراف آن نظیر بینالود، گلبهار، نیشابور و فریمان محدود شده است وهر چه از مرکز استان به سمت غرب و جنوب حرکت کنیم، علی رغم وجود ظرفیت های بالای انسانی و طبیعی و ... شاهد محرومیت، فقر، بیکاری و مهاجرت جوانان هستیم.

بنابراین تقسیم استان خراسان رضوی به واحدهای کوچکتر جهت توزیع عادلانه امکانات و محرومیت زدایی از مناطق دور از مرکز این  استان بسیار ضروریست. به نظر می رسد کلانشهر مشهد که می توان از آن به عنوان یک متروپلیس بزرگ در شمال شرق ایران یاد کرد، خود به تنهایی قابلیت تبدیل شدن به یک استان - شهر مستقل را دارد و بقیه  شهرستان خراسان رضوی باید در قالب حداقل دو و یا در حالت ایده آل در قالب سه استان جدید ساماندهی شوند تا به حجم انبوه مشکلات و محرومیت های آنان، فارغ از نیازهای کلانشهری مانند مشهد که همه چیز را به سمت خود می کشد، رسیدگی جدی شود.

پر واضح است که در حال حاضر شهرهایی نظیر سبزوار که همین حالا نیز به لحاظ جمعیت، امکانات زیرساختی دانشگاهی، تجاری، فرهنگی و جاده ای، هوایی و به زودی ریلی، دوری از مراکز فعلی استان، داشتن مرز مشترک با استان های دیگر... مرکز منطقه ای غرب خراسان محسوب می شود و نیز تربت حیدریه در نواحی جنوبی و مرکزی خراسان رضوی بهترین گزینه ها برای تشکیل استان های جدید و کاهش بار سنگین سیاسی و  اداری خراسان رضوی هستند.

امیدواریم این ضرورت مهم هر چه زوردتر توجه دولتمردان کشورمان قرار گیرد.

 

تقسیم خراسان رضوی به استان های جدید، نیاز و مطالبه به حق مردمان سبزوار و نیشابور

مردم شهرستان های سبزوار و نیشابور و دیگر شهرهای نواحی غربی و مرکزی خراسان رضوی، این روزها بیش از هر زمان دیگری نیازمند و خواستار تقسیم استان خراسان رضوی و ایجاد استان های جدیدی به مرکزیت سبزوار و نیشابور هستند. 

تمرکزگرایی شدید مدیران استانی بر کلانشهر مشهد، در طول چند دهه اخیر باعث بروز محرومیت های شدیدی در بسیاری از شهرستان ها و نواحی خراسان رضوی شده است که علی رغم برخورداری از پتانسیل های بالا فرصت و توجه کافی را برای رشد و شکوفایی به دست نیاورده اند.

به نظر می رسد مدیریت کلانشهر چند میلیون نفری مشهد که خود به تنهایی از نیمی از استان های کشور پرجمعیت تر است، نیازمند یک استانداری ویژه و اختصاصی است. در چنین شرایطی مسلماً شهرهای بزرگ، پرجمعیت و پر استعدادی نظیر سبزوار و نیشابور، نمی توانند توجه و اعتبارات کافی را از جانب مدیران مستقر در مشهد دریافت کنند و بدین ترتیب درگیر مشکلات متعددی می شوند که پیامد آن نارضایتی عمومی و احتمال بروز تنش های اجتماعی خواهد بود. بنابراین از دولتمردان محترم انتظار می رود هر چه سریعتر به این مطالبه دیرینه و به حق مردمان دیار سلسة الذهب و دیار سربداران توجه کرده و جامعه عمل بپوشانند.

گفتنی است سبزواری ها مدعی تشکیل استانی تحت عنوان خراسان غربی و یا سربداران و یا بیهق در نواحی غربی خراسان رضوی و نیشابوری ها مدعی تشکیل استانی تحت عنوان خراسان مرکزی، یا بینالود در نواحی مرکزی این استان بزرگ و پرجمعیت شمال شرق ایران هستند.