این روزها دوباره بحث ایجاد استان های جدید در کشور مطرح شده است. تاسیس استان های تهران غربی و تهران شرقی و نیز استان کرمان جنوبی ظاهرا در مرحله مطالعاتی است اما معلوم نیست چرا دولتمردان چرا به فکر یکی از بزرگترین و پرشهرستان ترین استان های کشور، یعنی استان خراسان رضوی نیست که بی عدالتی در توزیع امکانات و محرومیت در مناطق دور از مشهد در این استان به شدت احساس می شود.
استان خراسان رضوی با نزدیک به شش و نیم میلیون نفر جمعیت و 34 شهرستان، دومین استان پر جمعیت ایران بعد از تهران، چهارمین استان پهناور ایران پس از کرمان، سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی و دومین استان پر شهرستان ایران پس از استان فارس است.
مجموع این آمارهای بالای جمعیتی، شهرستانی و مساحتی باعث شده مدیران استانی توان توجه کافی به همه مناطق و توزیع عادلانه بودجه و امکانات توسعه ای بین همه شهرها و روستاهای این استان را نداشته باشند. به طوری که امروز مشاهده می کنیم بیش از 90 درصد امکانات و سرمایه گذاری های صنعتی و خدماتی و رفاهی استان به کلانشهر مشهد و چند شهر اقماری اطراف آن نظیر بینالود، گلبهار، نیشابور و فریمان محدود شده است وهر چه از مرکز استان به سمت غرب و جنوب حرکت کنیم، علی رغم وجود ظرفیت های بالای انسانی و طبیعی و ... شاهد محرومیت، فقر، بیکاری و مهاجرت جوانان هستیم.
بنابراین تقسیم استان خراسان رضوی به واحدهای کوچکتر جهت توزیع عادلانه امکانات و محرومیت زدایی از مناطق دور از مرکز این استان بسیار ضروریست. به نظر می رسد کلانشهر مشهد که می توان از آن به عنوان یک متروپلیس بزرگ در شمال شرق ایران یاد کرد، خود به تنهایی قابلیت تبدیل شدن به یک استان - شهر مستقل را دارد و بقیه شهرستان خراسان رضوی باید در قالب حداقل دو و یا در حالت ایده آل در قالب سه استان جدید ساماندهی شوند تا به حجم انبوه مشکلات و محرومیت های آنان، فارغ از نیازهای کلانشهری مانند مشهد که همه چیز را به سمت خود می کشد، رسیدگی جدی شود.
پر واضح است که در حال حاضر شهرهایی نظیر سبزوار که همین حالا نیز به لحاظ جمعیت، امکانات زیرساختی دانشگاهی، تجاری، فرهنگی و جاده ای، هوایی و به زودی ریلی، دوری از مراکز فعلی استان، داشتن مرز مشترک با استان های دیگر... مرکز منطقه ای غرب خراسان محسوب می شود و نیز تربت حیدریه در نواحی جنوبی و مرکزی خراسان رضوی بهترین گزینه ها برای تشکیل استان های جدید و کاهش بار سنگین سیاسی و اداری خراسان رضوی هستند.
امیدواریم این ضرورت مهم هر چه زوردتر توجه دولتمردان کشورمان قرار گیرد.
