المان دکتر علی شریعتی اندیشمند بزرگ ایرانی برای اولین بار در سال 1398 در شهر داورزن نصب شد.
این المان از جنس فایبرگلاس با نزدیک به 4 متر ارتفاع ساخته شده و در مرکز پارک بزرگ 31 هکتاری شرق شهر داورزن نصب گردیده است.
ایده ساخت المان شریعتی در سال 1398 توسط محمود فتح الهی یکی از شهرداران جوان داورزن مطرح گردید و با حمایت محمدرضا داورزنی رئیس وقت شورای شهر داورزن، در همان سال سفارش ساخت این المان به هنرمند برجسته سبزواری هادی عارفی داده شد.
هادی عارفی مجسمه ساز نامدار غرب خراسان است که پیش از این سردیس و تندیس های دیگری از دکتر علی شریعتی، ابوالفضل بیهقی، دقیقی توسی، فردوسی، خوارزمی، چاووش، شهید مطهری، شهید مدنی و ... را در شهرهای تهران، مشهد، سبزوار و برخی دیگر از شهرهای ایران ساخته است.
عناصر به کار رفته در این المان شامل سردیسی از دکتر شریعتی در هاله ای از کره زمین و چند کتاب است که روی زمینه ای زرد رنگ مایل به نارنجی قرار گرفته است.
هر یک از عناصر به کار رفته در این المان بیانگر مفاهیمی است که پیرامون شخصیت، اندیشه، جایگاه و اثرگذاری دکتر شریعتی مطرح است. بر همین اساس قرار گرفتن سردیس شریعتی در حالت تفکر و در هاله ای از کره زمین نشان دهنده بینش جهان شمول این اندیشمند بزرگ ایرانی است و کتاب های موجود در این المان نیز یادآور سه دسته بندی مهم از کتاب های او در قالب کویریات، اجتماعیات و اسلامیات است. همچنین زمینه زرد و نارنجی رنگی که این المان روی آن قرار گرفته یادآور کویر زیبای مزینان است که خاستگاه خانوادگی دکتر شریعتی بوده است.
نکته جالب دیگر درباره نحوه جانمایی المان شریعتی در داورزن این است که در پس زمینه این المان چشم اندازی از کوه «گُر» قابل مشاهده است که یکی از مرتفع ترین قله های خراسان است و در شمال شهرستان داورزن و شمال غرب سبزوار واقع شده است. ترکیب این چشم انداز کوهستانی با نمادی از کویر که در المان شریعتی قرار گرفته است، تضاد مفهومی جالبی را به وجود می آورد که به ذهن ببیننده نکته سنج، تداعی کننده این معناست که اندیشه های شریعتی اگرچه از کویر مزینان برخاسته اما راه خود را تا قله های بینش و معرفت بشری پیدا کرده است.
تا قبل از نصب این المان، جای خالی هر گونه نماد و سمبلی درباره دکتر شریعتی در شهر داورزن به شدت احساس می شد، در حالیکه انتظار می رفت این شهرستان به عنوان خاستگاه این معلم فرزانه و روشن ضمیر ایرانی، در بردارنده حداقل یک المان درخور شأن شریعتی باشد. اما مدیران شهری به دلیل هزینه ایجاد المان های فرهنگی، تا سال 1398 از این مهم غفلت کرده بودند. تا اینکه خوشبختانه محمودفتح الهی شهردار وقت داورزن توانست با رایزنی هایی که انجام داد، بودجه ساخت این المان را به عنوان یک آورده فرهنگی برای شهرستان، از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت نموده و این جای خالی را با یک المان مناسب در شهر داورزن پر کند. اما هنوز هم نیاز به انجام کارهای بیشتری وجود دارد تا شهر زادگاه دکتر شریعتی، بتواند به حق خود در زمینه جذب گردشگر و رونق اقتصادی و فرهنگی کافی برسد. امید است که شهرداران و شوراها و سایر مسئولان بعدی داورزن نیز به این مهم توجه لازم را داشته باشند.
