علی نورآبادی از فعالان رسانه ای سبزوار، در گروه ایتایی سبزوارتوسعه، بر ضرورت تلاش دست اندرکاران حوزه میراث فرهنگی سبزوار برای قرار دادن مساجد تاریخی غرب خراسان به ویژه مسجد جامع سبزوار و مسجد پامنار در پرونده مساجد تاریخی ایران جهت ثبت جهانی یونسکو تأکید کرد.
او در این زمینه نوشته است:
«وزارت میراث فرهنگی در حال تهیه و تکمیل پرونده مساجد تاریخی ایران برای ثبت جهانی در یونسکو است. مدیران و استادان و فعالان و همه دلسوزان تلاش و پیگیری کنند که حداقل دو مسجد جامع و پامنار یا مساجد دیگر سبزوار هم در این پرونده باشند. این فرصت بی نظیر را از دست ندهیم. ما دو تجربه خوب و بد در این زمینه داریم. تجربه بد ما جا ماندن قنات های سبزوار از ثبت جهانی بود که متاسفانه مسولان وقت اداره میراث فرهنگی شهرستان کوتاهی و کم کاری کردند وگرنه میشد نام دو سه قنات هم از سبزوار در این پرونده جهانی باشد. اما تجربه خوب و موفق ما ثبت سه کاروانسرا از سبزوار در یونسکو بود. پس کار نشد نداره و اگر با هم همکاری و همدلی و پیگیری کنیم می توانیم حداقل اسم دو سه مسجد سبروار رو هم در پرونده بیاریم. این فرصت را از دست ندهیم که قابل جبران نیست.»
گفتنی است مسجد جامع سبزوار با قدمت بیش از 700 سال، یکی از پایگاه های مهم مذهبی و فرهنگی منطقه غرب خراسان است که پس از بنا شدن توسط امیران سربداری در روزگاری که سبزوار پایتخت حکومت سربداران بود، تا امروز رویدادهای مهمی را به چشم دیده است.
مسجد پامنار سبزوار نیز که در سال 266 هجری قمری با هزینه بانویی نیکوکار احداث شده، اکنون با قدمت 1179 ساله ای که دارد و همچنان فعال است و به عنوان قدیمی ترین مسجد باقی مانده از اوایل اسلام در خراسان بزرگ محسوب می شود و از این جهت حائز اهمیت بالایی است.
علاوه بر اینها مساجد با اهمیت دیگری نیز در غرب خراسان وجود دارد که امید می رود مسئولان و دست اندرکاران فرهنگی شهرستان و استان به موقع این موقعیت را دریابند و سهم سبزوار عزیز و بزرگ را در فهرست مساجد تاریخی ایران برای ثبت جهانی یونسکو لحاظ کنند.
