نجیب بارور شاعر پر آوازه افغانستانی که به تازگی برای مراسم بزرگداشت ابوالفضل بیهقی به سبزوار سفر کرده بود، گفت: شاهنامه فردوسی و تاریخ بیهقی بیان نامه های هویت ملی فارسی زبانان هستند که در جغرافیای مشترک تمدنی و فرهنگی ایران بزرگ شکل گرفته اند.
وی افزود» هویت ما فارسی زبانان ایرانی، افغانستانی و تاجیکستانی یک هویت مشترک است و هر چقدر خودمان را محدود تعریف کنیم زبان و فرهنگ را محدودتر می کنیم.
بارور با بیان اینکه من افغانستانی ها و عراقی ها را جدا از تمدن ایران نمی دانم اظهار داشت: سمرقند و بخارا (در ازبکستان امروزی) را خیلی وقت قبل از دست داده ایم، تاجیکستان هم از دستمان رفته و افغانستان هم در حال از دست رفتن است و امروز زبان فارسی به داخل مرزهای ایران رانده شده حال آنکه زبان فارسی قبلا به امپراطوری های عثمانی و امپراطوری مغول ها و همچنین به شبه قاره هند نیز به همراه اسلام نفوذ کرده بود و امروز ما باید برای حفظ این هویت بزرگ فرهنگی بیشتر بکوشیم.
این شاعر افغانستانی درباره تعلق تاریخ بیهقی به همه ملت های فارسی زبان گفت: تاریخ بیهقی در کشور من و با بیان و لهجه من نوشته شده است و این به خوبی پیوند دهنده هویت ما افغانستانی ها و ایرانیان و دیگر ملل فارسی زبان است.
وی در بخشی دیگر از صحبت هایش در مقایسه بین ماهیت شعر، نظم و نثر فارسی و اهمیت هر یک از آنان گفت: بعضی ها نظم را به خاطر ویژگی های ظاهری اش در دسته شعر قرار می دهند اما به نظر من نظم هم نوعی نثر(نوشته) محسوب می شود چون یک بیان ساختارمند دارد و بنابراین نمی توان به شاهنامه فردوسی شعر گفت بلکه آن کتاب ارزشمند، اثری منظوم است اما غزل حافظ کاملا شعر است و ابوالفضل بیهقی هم در کتاب تاریخ خود یک نمونه کامل از نثر استوار فارسی را ارائه داده است.
نجیب بارور همچنین بیان کرد: به عنوان یک شاعر می گویم، شعر در طبیعت خودش روان است واز عالمی دیگر می آید چه بخواهیم و چه نخواهیم شعر هست، وجود دارد و می آید.اما نثر مهم است. به نثر توجه کنید و نثر تاریخ بیهقی هم نثری ساده نیست. من یک بیان خاصی در این نثر می بینم که باعث ماندگاری آن شده است و باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
وی در پایان به قرائت شعری زیبا درباره زبان فارسی پرداخت که چند بیت اول آن به شرح زیر است:
زیباترین روایتِ دنیاست پارسی
نغز است و نوعروس و دل‌آراست پارسی
شهد است و شکر است و شکیباست پارسی
گُل نیست، ماه نیست، دل ماست پارسی
در مطالب بعدی امیدسبزوار، متن کامل این شعر منتشر می شود.
